Hoewel Koen Theys (Brussel, i963) als beeldend kunstenaar thuis is in verschillende media, staat hij toch in de eerste plaats bekend als pionier van de Belgische videokunst. Onder het barokke, vitalistische beeldenspel van zijn werken gaat een genuanceerde cultuurkritische blik schuil. Het fenomeen 'massa' is een terugkerend element in zijn werk: vaak doet hij de blik van de toeschouwer verdwalen in een menigte van personages, een zee van objecten of een overvloed van beeldfragmenten die her en der uit verschillende media zijn samengeraapt. Niet alleen creëert hij daarmee vaak verbluffende visuele effecten, maar ook legt hij zo de vinger op misschien wel de belangrijkste culturele problematiek van deze tijd: dat we in het overaanbod van prikkels en producten - kunst en cultuur inbegrepen - elk ijkpunt dreigen te verliezen. Zelf meet hij zich daarbij geen metastandpunt aan: hij brengt verslag uit te midden van de verwarring.
Ook identiteit wordt zo een deel van zijn thematiek: Theys weet pijnlijk treffend te tonen hoe we culturele patronen kopiëren in een poging om tot een groep te behoren - of, paradoxaal genoeg, precies om uniek te lijken. Identiteit verschijnt zo vaak als een constructie, een hol en onbetrouwbaar masker. Geen toeval dat ook in dit werk maskers de hoofdrol spelen. Theys werkte samen met het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC) om deze voor terracotta uitzonderlijk grote bas-reliëfs te realiseren. Deze op Ensors grimassen lijkende Ornamental Fighters zijn natuurlijk afgeleid van de prototypische lachende en huilende theatermaskers die Tragedie en Komedie verbeelden. Maar de titel dicht hun nog andere rollen toe, die niet toevallig ook voor Fabre sleutelbegrippen zijn. Krijger, verleider, bedrieger, sater: de verschillende gezichten van de kunstenaar.

Nadia Sels – catalogus ‘Laboratorium’

back