Koen Theys, Meisjes & Filosofen

Wie op basis van de titel iets in de licht erotische sfeer verwacht, is eraan voor de moeite. Meisjes en filosofen van Koen Theys (42) is een uiterst beleefd videotweeluik, bevolkt met twee categorieën van mensen die nauwelijks verder van elkaar af konden staan. Hat ene deel (Meisjes) wordt op een groot scherm geprojecteerd in CC Strombeek, voor het andere (Filosofen) moetje in De Garage in Mechelen zijn. Interactie is er eigenlijk niet, wel een enorm contrast dat - gewild of niet? - op de rand van de satire hangt.

In de ene video zie je meisjes van ongeveer twaalf jaar dansen en lieftallig in de lens lachen. Ze schuiven voorbij als op een rollende band, druk huppelend alsof ze meedoen aan een screentest voor MTV. In de filosofenvideo glijden 'doorleefde' mannen van links naar rechts. Ze werden geselecteerd op hun filosofische uiterlijk, wat inhoudt dat ze niet meer van de jongsten zijn, kalend of gezegend met golvende kerstmankrullen en in staat tot het produceren van een beschouwende blik. In tegenstelling tot de friswitte meisjesparade is de fllosofenmontage donker en rokerig. Elke pseudo-filosoof lurkt aan een sigaret alsof contemplatie en rookwolken onlosmakeIijk bij elkaar horen. De gezichten schuilen in een stemmig clair-obscur, zodat je niet altijd goed ziet wie er precies voorbijschuift. Opmerkelijk aan de video is de volgehouden schijnernst. De meeste personages lijken door de manier waarop ze geportretteerd zijn bijzonder vol van zichzelf. Ze hebben 'geleefd' en daarin laat Theys zo weinig speling dat het willens nillens op de lachspieren werkt. Op beide locaties vind je ook een reeks geprojecteerde citaten, geselecteerd door filosoof Frank Vande Veire. Hij zocht stukjes tekst uit van mensen als Nietzsche, Hitler en Pasolini, die zich in niet altijd even milde bewoordingen uitlieten over de jeugd.

Het project houdt visueel vrij goed stand, onder meer dankzij de vloeiende montage, de pretentieloze aanpak en de passende referentie aan de schilderkunst in de video met de filosofen. Maar al met al zit er ook wel storing op de zender. Zo valt de filosofenfilm veel gespierder uit dan de United Colors of Benetton-huppelprojectie van de meisjes. De mannen zijn duidelijk met meer nuancering in beeld gezet, al kun je je afvragen waarom Theys 'filosoofachtigen' en geen echte exemplaren voor zijn lens liet postvatten. Het probleem: de god-de-vader-types of namaak-Socratessen geven niet de indruk dat ze uit de 21ste eeuw stammen, en dat knaagt wel eens aan de geloofwaardigheid.

Ook het tekstwerk van Frank Vande Veire heeft een vreemde bijwerking. Interessant om lezen, maar het intellectuele misprijzen van historische figuren aan het adres van jonge mensen overweegt. Met als gevolg dat het eerder lichtvoetige Meisjes & Filosofen verzwaard wordt met een offensief van een stel patriarchen. De stereotiepen - jong versus oud, naïef versus zelfingenomen - steken nogal onhandig de kop op, de samenhang is vreemd en het valt niet mee om in het hele project een standpunt te onderscheiden. Daardoor is deze expo weliswaar onderhoudend, maar qua binding aan de hobbelige kant.

Els Fiers – Knack Focus
Jan. 2006

back