THE DYNAMITE SHOW !

The Dynamite Show is een knallende titel voor een overdonderende tentoonstelling. En dan nog wel in een vredig oord als het Herman Teirlinckhuis in Beersel, een pand dat geurt van weemoed naar vroeger met uitzicht op een bruegeliaanse landschap.

Koen Theys (41) mag je gerust beschouwen als de pionier van de Vlaamse videokunst. Halverwege de jaren tachtig werd hij samen met zijn broer Frank internationaal bekend met video's waarvan niet zozeer de esthetiek aIs wel de rauwe inhoud indruk maakte. Later maakte Theys foto's, installaties en voorstellen voor beelden in de publieke ruimte. Naast bijvoorbeeld zijn legendarische idee om een openbaar toilet in brons af te gieten presenteert hij nu in Beersel vijf maquettes die voortvloeien uit een opdracht van de Beerselse burgervader Casaer. Ze tonen kunst voor op een rotonde. Niet zonder een stevige geut ironie plakt Theys typische vuil-bakken en lantaarns met bollamp op een immense sokkel. Het geheel doet sterk denken aan een taart. De maquettes zijn tegelijk, onder meer doordat het maquettes zijn (en blijven?), een uitdrukking van de onmogelijkheid om schone kunsten in de publieke ruimte te droppen. Het zou leuk zijn als Beersel beslist zo'n Composition Publique ergens in de gemeente uit te voeren.

Daarnaast zijn er storyboards te zien voor recente video's. In die krachtige en directe tekeningen kun je zien hoe Theys zijn ideeën uittekent voor zijn assistenten.

Het meesterwerk op deze expo is echter de video The Dynamite Show. In de kleine achterruimte dendert een overdonderende geluidsstroom tegen je trommelvliezen, als een slagveld, of vuurwerk, of een hevig onweer. De beelden daarbij ogen als psychedelische explosies met kolkende erupties van kleur die met volle kracht uit het scherm stromen. Deze visuele en auditieve dynamiet is een collage van bestaande beelden en geluiden. Theys: "De basisbeelden kocht ik bij Amerikaanse firma's, gespecialiseerd in special effects voor Hollywood-films. In mijn film van acht minuten zitten bijna 200 ontploffingen verwerkt. De klankband is een gelaagde compositie, opnieuw op basis van materiaal voor Hollywood-films. Daarin monteerde ik ook klanken die ik zelf heb gemaakt."

Het resultaat is in elk geval angstaanjagend en dik vijf sterren waard, nog eentje meer dan de hele expo.

Luk Lambrecht – De Morgen
16.06.2005

back