Het objectiverende kijken versus de mythe

Als men de opmerkingen over de recente belgische tentoonstellingen op een rijtje zet valt op hoezeer de toon dezelfde is: de individualiteit van de kunstenaars primeert boven alles. Een situatie die uniek is in een herwaarderingspolitiek van de geniale tijdloze en universele scheppende kunstenaar. De herbronning van verschillende kunstenaars aan symbolistisch literaire voorbeelden heeft tot een versterking van de persoonlijke mythe-vorming bijgedragen (als referentie naar een positie zoals die van Panamarenko). De theses van het Kijken is Voelen overheersen dan ook, alsof het idee van het kunstwerk als een element dat kritische kennis overbrengt -en niet het vaag religieus extatische gevoel, autistische kunst noemt Paul Groot het- in dit gebied niet is gehoord.

Een relatie leggen tussen de drie kunstenaars Richard Venlet, Koen Theys en Ann Veronica Jannsens is geforceerd op het formele vlak maar kan op gebied van intenties. Gedrieën sluiten ze op consequente wijze in hun werk een vraagstelling in naar de modi van presentatie- en receptiemogelijkheden van kunstwerken.

(…)

Het werk van Koen Theys karakteriseert zich ook door zoeken naar het opentrekken van het kader naar de ruimte om bij het receptieproces een dynamiek te installeren. In de afgietsels van deuren gaat hij verder op het idee in van sculptuur als negatie van ruimte, een negatieve plaatsbepaling in tegenstelling tot de positivistische sculptuur als aanduiding van een plek.
Geïntroduceerd wordt sculptuur als passage waarvan enkel de grenzen van een "andere" ruimte aangeduid wordt. Bij Theys wordt dit idee niet altijd in een statische vorm uitgewerkt, zoals in de raam-accrochages van de afgietsels van deuren, maar is de passage ook letterlijk door het plaatsen van glazen sculpturen die een ruimte schematisch aanduiden en enkel functioneren als venster op iets wat niet materieel is en in het dunne membraam van het glas besloten zit. De eigen aanwezigheid van de toeschouwer is het enige wat door de reflectie en de doorzichtigheid wordt beklemtoond.

Dirk Snauwaert – MUSEUM FRIEDERICIANUM, KASSEL
catalogus “Gedachten Gangen/Gedanken Gänge” - 07.07.1991

back